‘Ik had verkering met een begrafenisondernemer, best een leuke jongen hoor, voor een begrafenisondernemer dan.’
Verhalenprojecten
Een verhalenproject bestaat uit een serie persoonlijke verhalen over een levensstijl, periode of achtergrond. Het is een toegankelijke manier om een thema onder de aandacht te brengen van een breed publiek. Een extra motivatie voor een verhalenproject is dat het op een luchtige manier met maatschappelijke thema’s omgaat. Een mooi voorbeeld is ‘Wil je met me lopen?’ waarin ouderen van 75 jaar en ouder vertellen over hun verkeringstijd. Naast een geweldig tijdsbeeld, biedt het ouderen de gelegenheid om contact met elkaar te leggen zonder zwaar te leunen op thema’s als eenzaamheid.
Voor wie zijn verhalenprojecten bedoeld?
Voor gemeenten, welzijnsorganisaties en culturele instellingen is het een hele goede, laagdrempelige manier om maatschappelijke thema’s onder de aandacht te brengen van een breed publiek.
Werkwijze
Het verschilt natuurlijk van project tot project wat gewenst is.
Ik zorg er in ieder geval voor dat de verhalen aansprekend worden vastgelegd.
Maar ik kan ook het héle project van het begin tot het einde organiseren; van de werving tot de afsluiting.
We kunnen de taken ook verdelen, daar maken we samen afspraken over.
Voorbeelden van wat ik kan organiseren:
Deelnemers werven;
Beeldmateriaal verzamelen;
Publicatie verzorgen;
Exposities en evenementen organiseren.
Voorbeeld van een project: ‘Wil je met me lopen?’
Ouderen van 75 jaar en ouder vertellen over hun verkeringstijd. Vragen die aan bod kwamen waren o.a. wat deed je wel, of juist niet en wat waren de ongeschreven regels, wat was de invloed van de kerk, de omgeving, hoe zat het met zoenen?
De unieke verhalen geven een kijkje in de verkeringstijd rond 1945-1950. Het project had naast het vastleggen van geschiedenis, ook als doel: ouderen met elkaar in contact brengen. Tijdens de slotbijeenkomst werden alle verhalen met elkaar gedeeld. Door de herkenning en het plezier om elkaar werd het makkelijker om contact te leggen, zonder al te zwaar te leunen op thema’s als eenzaamheid.
‘Wil je met me lopen? John (94)
‘Ik heb twee keer verkering gehad toen ik jong was, met de eerste een jaar of vier maar dat ging steeds aan en uit. Daar kwam bij dat haar moeder het niks vond want haar dochter kon goed leren en ik was maar banketbakker. Ik heb uiteindelijk de knoop doorgehakt en al haar brieven teruggestuurd. Toen was het klaar.
”Wil je met me lopen?’ Henk (84)
Hendri wist nergens van, die wist niet eens wat een jongen had, alles werd zo stilgehouden in die tijd. We gingen kroelen op de kop van Zuid in ‘de Molukken’, een loods waar Van Gend & Loos vrachtwagens had staan. Daar kwamen zo veel stelletjes.
‘Wil je met me lopen?’ Jopie (91)
‘Ik ben echt op zijn benen gevallen. Ze kwamen goed uit in zijn padvindersuniform met kousen met van die kwastjes…Dat vond ik zo’n mooi gezicht. Bij mij thuis hadden we allemaal van die magere stokken: een paar jongens riepen me eens na: “Er hangt een draad uit je rok, oh nee, het zijn je benen.”